„Śpiewajmy kolędy, żeby serca nasze odtajały, żeby stały się bardziej wrażliwe na wszystko, co wokół nas.”
(Mieczysław Maliński)
Zachęcając do świątecznego kolędowania, chcemy przypomnieć, czym jest kolęda?
Słowo kolęda wywodzi się od łacińskiego KOLENDE, co znaczy pierwszy dzień miesiąca. Dawniej kolędami nazywano pieśni ludowe związane z obrzędami Nowego Roku i obyczajem składania życzeń pomyślności w gospodarstwie i w domu. Później miejsce tych pieśni zajęły inne, związane tematycznie z Bożym Narodzenie. Pierwsze zapisane kolędy powstały w XV i XVI wieku. Były to zazwyczaj pieśni tłumaczone z języka łacińskiego albo czeskiego. Najwięcej kolęd pojawiło się jednak w XVII i XVIII wieku. Najstarsza zachowana polska kolęda, pochodząca z 1424 roku, zaczyna się od słów: „ Zdrow bądź, krolu anielski”.
W ludowych kolędach kryje się też pewien sekret… nie są one tylko do śpiewania, a również do… tańczenia! Tak! W ludowych polskich kolędach, także tych bardzo dziś popularnych, powszechnie występują rytmy tańców ludowych, takich jak polonez, mazurek, oberek.
Kolęda od wieków wyrażała sobą wiele charakterystycznych elementów duszy narodowej. Jest w niej dostojność i skupienie duchowe, jest bujny temperament sarmacki, słowiańska zaduma i tęsknota, rzewność i czułość. Kolęda również stała się odbiciem duszy prostaka i mędrca, dziecka i dorosłego człowieka; przemawia zatem do wszystkich!
W tym szczególnym, przedświątecznym czasie młodzież naszej szkoły dwukrotnie stała się kolędnikami, śpiewając – Wśród nocnej ciszy, Gdy się Chrystus rodzi, Jezus malusieńki, Dzisiaj w Betlejem, Mizerna cicha, Pójdźmy wszyscy do stajenki a także Boże Narodzenie po ukraińsku. Grupa kolędująca to: Adam Kraska z kl. 3 TP, Julita Miłuńska z kl. 3 TFM, Kinga Tyszka z kl. 5 Iap, Monika Bacławska z kl. 5 AIp, Wiktoria Jamrozik z kl. 2 TG, Liana Habrys z kl. 2 TFM, Dominika Samsel z kl. 1 TAK, Piotr Mierzejewski z 1 TP.
Te i inne tradycyjne kolędy niech wypełnią piękne chwile Świąt Bożego Narodzenia, by w domach gościły miłość, życzliwość i nadzieja.
